به یادت

به یادت داغ بر دل می نشانم

                           ز دیده خون به دامن می فشانم

چو نی گر نالم از سوز جدایی

                           نیستان را به آتش می کشانم

به یادت ای چراغ روشن من

                           ز داغ دل بسوزد دامن من

ز بس در دل گل یادت شکوفاست

                           گرفته بوی گل پیراهن من

همه شب خواب بینم خواب دیدار

                           دلی دارم دلی بی تاب دیدار

تو خورشیدی و من شبنم چه سازم

                           نه تاب دوری و نه تاب دیدار

سری داریم و سودای غم تو

                           پری داریم و پروای غم تو

غمت از هرچه شادی دلگشا تر

                           دلی داریم و دریای غم تو