مشهد

جوانی - مشهدواقعا بسیج لشکر مخلص خداست؟
برادر من، خواهر من، راهش این نیست. این که نذاری کسی حرف بزنه. این که همه‌ی مطالب و مسئولین رو ممیزی کنی. چقدر دافعه! آقا رضای خدا رو مد نظر داشته باش.

واسه انسان ها و خیرخواهی شون، احترام قائل بشید. کی گفته فقط راه شما درسته؟ اونم اگه درست باشه!
آقا، این قدر مردم رو به خودمونی و غیر خودمونی تقسیم نکنیم.
این قدر این دسته بندی ها، این جبهه بندی ها رو باور نکنیم.
این جوان بسیجی که می فرمایی چی هست؟
بقیه ی جوان ها، جوان های این مملکت نیستن؟

این چه خط قرمزی هست که می فرمایی؟
مگه نمی دونی از حرفت چی برداشت می کنن؟ مگه نمی دونی به اسم فتنه چه کارشناسایی رو اخراج می کنن! چقدر دانشجو ستاره دار می کنن!
آخه عزیز من، دانشجو کجا معاند هست، کجا فتنه است!
دانشجوی بدبخت، درد جامعه داشته، فکر می کرده این راهشه، که احتمالا درست هم فکر می کرده، بعد تو می آی این رو می ذاری کنار! چون که بسیجی نیست! چفیه نداره؟
این راهش نیست برادر من.

+ دیروز دو سه ساعتی مذاکره و این ور و اون ور دویدن داشتم تا تونستم ابوذر رو هم به اردو اضاف کنم.
بعد من با ابوذر می شینیم حرف می زنیم که آقا انجمن اسلامی باید اسلامی باشه. باید با رفتارمون اسلام رو معرفی کنیم، باید مثل شروع انجمن که چمران و بازرگان و اینها بودند باشیم.
ولی به قول ابوذر که اصل کاری باید بطلبه. اینا همه سرکاریه.
یادش به خیر بچه بودیم چقدر راحت با این جمله ارتباط برقرار می کردیم.
اصن خود من چقدر با همین یه جمله رفته ام مشهد :)