محرم

جوانی - محرمشرم. دوست داشتم محرم نیاید.

عاشورا که تک تک اصحاب می آیند و سرفراز از کارزار بیرون می آیند

این منم که هزار بار دلش را شکسته ام

و طنین زمزمه وا قلة ناصراه را یک بار دیگر می شنوم

و به زودی فراموش می کنم

دست از پا دراز تر، همان بی سر و پای سابق

هم حیران در مسیر

هم بی همت و نالایق

یا نمی دانم چه باید بکنم

یا آنچه را که می دانم انجام نمی دهم

محرم امسال، پر از شرم است از کرده ها و ناکرده ها

پر از شرم است از وعده ها و توبه ها

پر از شرم است از دست گزیدن ها و باز گشتن ها

عاشورا هی باید خاک بر سر بریزم که هنوز لایق غلامی غلامت هم نیستم

چه حقارتی است این چار دیواری تن

چه حقارتی است این من

 + دلم گرفته ای دوست