گمگشته یافتن
شنبه, ۴ بهمن ۱۳۹۳، ۰۸:۲۸ ب.ظ
جوانی - گمگشته یافتنوقتی آدم یه چیزی گم می کنه، سوای ارزش اون چیز، انگار نصفی از وجودش رو نداره!
انگار یه قسمتی از فکر و ذهنش رو جایی جا گذاشته باشه.
خصوصا این فلش که کثیر الگُم شدن هم هستن!
یا کلید اتاق، که تا همین الان درگیرشم ببینم کجا گذاشتم!
در عوض وقتی پیداش می کنی، شادیت وصف نشدنیه!
خیلی هم ساده است ها. حالا مثلا چه ارزشی داره اون قلم نی ای که چند ماه بود دنبالش می گشتم پیداش کردم! ولی یک ذوقی داره :دی
پ.ن: خداوند از توبه ی بنده اش چنان شاد می شود، که یکی از شما به یافتن گمشده اش.
پ.ن2: والا ما هم شاد می شیم.
پ.ن3: توبه زیباست. ولی در "جوانی" زیبا تر است.
پ.ن4: با پست پایین متناقض به نظر می رسه. پست پایین همین طور که یکی از دوستان فرمود، نهیب نوشت خوبی است.
ک.خ: باز می گردم.
۹۳/۱۱/۰۴