ظلوما جهولا

من گمان می کنم تنها زندگی کردن سخت است.

من گمانم این است که زندگی برای یک نفر، برای یک انسان سخت است.

و فکر می کنم، دنیا همه اش غربت است.

و آدم در غربت که نباید تنها باشد.

و خود را، تک و تنها به دست باد بسپارد.

به نظرم، آدم نباید توی غربت، خودش را تنها کند.

تنهای تنها.

و فراموش کند تنها تکیه گاهش را. پناهش را. آرامَش را.

وحشت است دیگر.

اگر چنین کند، چه نادان است انسان.