کم رنگ

جوانی - کم رنگماه من خوابید، خورشید هم تابید

آسمان آبی بود، آره اما فک کنم کم رنگ

نسیم خنک و سرمست، زلف سیه ات در دست

می آمد و می رقصاند، درست یادم هست، هست اما کم رنگ

نه جزییاتش از خاطره ام رفته است ، هست اما کم رنگ

نگاهی خیره بود روزی، اکنون فکر کنم گذران 

دست و دلی محکم تنگ، اکنون فکر کنم لرزان

و مهری که هنوز هم هست، هست اما کم رنگ

بارانی شدید، ابرهایی که می خروشید، بارش تند تگرگ 

خاطری که می جوشید، آسمانی با رنگین کمانی هفت رنگ

شده امروز نم نم، بازهم خاطری اما اینک سرد

آسمانی آبی کم رنگ، رنگین کمان هنوز هم هفت رنگ، هست اما کم رنگ

قلبی از جنس بلور، ساده و بی غرور

یادی که می شود مرور

خاطراتی هست، هست اما کم رنگ