مطالعه ای بر آزادی و بندگی 1
حل همه ی مسائل پست گذشته است. ولی چون حجم کمه، شما نهایت دقت رو مبذول بدارید دیگه :دی
--
برادران، آزادی برترین ساز و کار برای بسیج کردن همه ی توانایی ها و ظرفیت های انسانی است.
هیچ کس نمی تواند در جامعه محروم از آزادی خدمت کند، توانایی هایش را پویا و موهبت های الهی را بالنده سازد. آزادی بهترین روش برای به کار گرفتن امکانات بشری در راه خدمت به جامعه است.
آزادی یعنی به رسمیت شناختن کرامت انسان و خوش گمانی به انسان و حال آنکه، نبودن آزادی یعنی بدگمانی به انسان و کاستن از کرامت او.
کسی می تواند آزادی را محدود کند که به فطرت انسانی کافر باشد.
آزادی خدمتی است به روزنامه نگار، تا کار خود را به انجام رساند، و خدمتی است به جامعه تا همه چیز را بداند.
آزادی بر خلاف آنچه می گویند هرگز محدود شدنی و پایان یافتنی نیست. در حقیقت، آزادیِ کامل عینِ حق است. حقی است از جانب خدا و حدی بر آن نیست.
آزادی حقیقی دقیقا رهایی از عوامل فشار خارجی و داخلی است. به تعبیر امام علی: من ترک الشهوات کان حُرّاً، هر کسی که شهوات را ترک کند آزاده است.
اگر بخواهیم آزادی را تعریف کنیم، آزادی رهایی از دیگران و رهایی از نفس است.
اگر آزادی را اینگونه تعبیر کنیم،دیگر معتقد به حد و مرز برای آزادی نخواهیم بود.
آزادی ای که با آزادی دیگران تزاحم داشته باشد، در حقیقت بندگیِ نفسِ خویشتن و شهوت طلبی است.
آزادی جهاد است، همان جهاد اصغری که پیامبر گرامی جهاد با بیگانگان می دادند و جهاد اکبری که جهاد با خویشتنِ خویش برای رهایی از شهوات است.
